اکنون، قوم تازهٔ در مسیح شکل گرفته است. دیگر نیازی به اجرای بی پایان احکام نیست تا انسان مورد قبول خدا واقع شود. اکنون، کسانی که در مسیح هستند، قوم جدید، بدن واحد و جدید، و یک خانواده جدید در پادشاهی خداوند است.
در گذشته، ما غریبه بودیم، بیگانه از عهدهای خدا، بی‌بهره از امید، و دور از فیض بی قد و شرط پروردگار. در تاریکی سرگردان بودیم، همان‌گونه که غیریهودیانِ روزگاری از مشارکت با قوم خدا محروم بودند. اما در مسیح، همه‌چیز تغییر کرد! او با خون خود، دیوارهای جدایی را میان ما و خدا، میان و دیگران فرو ریخت و ما را از غریبی و غربت روحانی به خانه‌ای پر از محبت و فیض دعوت کرد.
اما درست در میان این تصویر تاریک و ناامیدکننده، پرتو نور ظاهر می‌شود. "اما خداوند، ما را با مسیح زنده ساخت." تاریخ و ابدیت را تغییر داد. لطف خداوند، همچون طوفانی نیرومند، به درون وضعیت مرده و مطرود ما وارد می‌شود و ما را زنده می‌سازد—نه به خاطر شایستگی ما، بلکه به خاطر محبت عظیم او.
چگونه شناخت عمیق‌تر از خدا و حکمت او، زندگی و پرستش شما را شکل می‌دهد و شما را به سوی امیدی ابدی در دعوت او سوق می‌دهد؟ آیا در دعاها و زندگی خود، شکرگزار میراث پرشکوهی هستید که خداوند از طریق مسیح به شما بخشیده است و این میراث چگونه شما را به فروتنی و محبت بیشتر سوق می‌دهد؟
خدا، قبل از آغاز خلقت برنامه‌ریزی کرد تا شما را نجات دهد. عیسی نجات شما را بر صلیب کاملاً انجام داد و آمرزش را تضمین کرد. روح القدس شما را مهر و موم می‌کند و تضمین می‌کند که آنچه خدا برای ابدیت وعده داده است، در واقع تحقق خواهد یافت. چه پاسخ دیگری می‌توانیم داشته باشیم جز ستایش خدا برای اینکه او کیست و چه کاری انجام داده است؟
خداوند شما را می‌طلبد تا از فیض و محبت بی‌پایان او بهره‌مند شوید. توبه کنید و به سوی مسیح بازگردید، زیرا او با دستان باز در انتظار شماست. از گناهان خود روی برگردانید و در اتحاد با مسیح، نجات و برکات روحانی را که خداوند از پیش برای شما آماده کرده است، تجربه کنید.
کلام مقدس خداوند، افسسیان باب ۱ آیات ۱ - ۲
«چگونه ممکن است که مسیح پسر خدا باشد؟ مگر می شود؟ مگر ممکن است؟» این سوالی است که دوستان مسلمان همواره می پرسند و ما تلاش کرده ایم تا به آن پاسخ دهیم.
عدالت خداوند ظهور کرده و آشکار شده است
پارسایی از طریق ایمان-عدالت نازل شد آیات ۲۱ – ۲۴
با انصاف و بی طرفی خداوند کفاره نازل شد آیات ۲۵ – ۳۱